Implantaten

Implantologie

Tanden en kiezen kunnen om verschillende redenen verloren gaan. Het is dan meestal mogelijk om een implantaat te plaatsen. Dit is te beschouwen als een kunstwortel. Een implantaat is van titanium gemaakt. Het lichaam is in staat om nieuw bot rond een implantaat aan te maken waardoor het implantaat vastgroeit en één wordt met het lichaam. Op dit implantaat kan dan weer een kroon of brug worden gemaakt.

In tegenstelling tot wat veel mensen denken is het plaatsen van implantaten een pijnloze behandeling waarin succes percentages van > 98% tot de standaard behoren.

Onze aanpak

Binnen Tandartspraktijk Zegers streven wij naar een “high end”-resultaat van een implantaatbehandeling. Wij werken hiervoor op een voorspelbare manier. Dit betekent dat wij veel aandacht besteden aan de planning rondom een implantaatbehandeling.

De mogelijkheden

Eerst nemen wij door wat het eindresultaat moet zijn: wilt u alleen een verloren tand of kies terug of wilt u wellicht het frame of de prothese kwijt en laten vervangen door een vaste constructie op implantaten? Dit behoort allemaal tot de moderne mogelijkheden.

U kunt altijd vrijblijvend een gesprek aanvragen bij de tandarts-implantoloog voor informatie.

Over implantaten:

Wat is een implantaat?

Een tandheelkundig implantaat is een kunstwortel van titanium. Meestal is een implantaat voorzien van een schroefdraad en een microfijn geruwd oppervlak voor een goede hechting met het bot.

Als een eigen tand of kies verloren is gegaan of er nooit is geweest, kan een implantaat in het bot van de kaak geplaatst worden. Het bot groeit vast tegen het implantaat aan (osseointegratie). Na verloop van tijd kan er een tand, een kies, een brug of een prothese op bevestigd worden.

Redenen om implantaten te nemen:
Implantaten kunnen worden toegepast in de volgende situaties:

• Bij (dreigend) verlies van één of meer tanden en/of kiezen waarvan u of uw tandarts vindt dat deze vervangen moeten worden.
• Als u een (gedeeltelijke) prothese hebt die niet comfortabel aanvoelt of die als een “vreemd lichaam” blijft voelen.
• Als u problemen heeft met uw kunstgebit. Bijvoorbeeld: loszitten, moeilijk kauwen of spreken, pijn bij het eten of esthetische problemen zoals een ingevallen mond en/of wangen.

Soms kunnen implantaten gebruikt worden als verankering bij orthodontische behandelingen.

Op deze pagina vindt u informatie over hoe een behandeling doorgaans verloopt. Er wordt naar gestreefd om u altijd zo snel mogelijk een eerste afspraak te geven, bij voorkeur binnen twee weken. Afhankelijk van de gecompliceerdheid kan de duur van de hele behandeling variëren van anderhalve maand tot meer dan anderhalf jaar.

In het tijdspad van de behandeling worden globaal de volgende stappen doorlopen:

1. Informatie consult
2. Opstellen van het behandelplan
3. Herstel van de kaakwal (indien nodig)
4. Plaatsen van de implantaten
5. Vervaardigen van de suprastrucuur (kroon, brug of prothese)
6. Regelmatige controle

Informatie consult

Tijdens het eerste consult (informatieconsult) zal aan de hand van de ingevulde vragenlijst uw algemene lichamelijke conditie worden besproken. Door middel van mondonderzoek en röntgenfoto’s wordt de toestand van uw gebit beoordeeld, om zo een oplossing voor uw specifieke gebitsprobleem te vinden.

Vaak kan meteen een definitief behandelplan worden opgesteld, maar soms zijn er meerdere mogelijkheden waarvan een oplossing met implantaten er één kan zijn. We kiezen dan samen met u voor één of meerdere mogelijkheden waarbij wij u zo volledig mogelijk over het te verwachten behandelresultaat zullen informeren.

Er worden één of meerdere behandelplannen opgesteld en met de bijbehorende gespecificeerde begrotingen naar u opgestuurd zodat u thuis in alle rust uw definitieve keuze kunt maken. Tevens ontvangt uw eigen (tand-)arts een verslag van de bevindingen en het (voorlopige) behandelplan.

Opstellen van het behandelplan

In de volgende afspraak wordt het definitieve behandelplan vastgesteld. De behandeling wordt pas daadwerkelijk begonnen als alles volledig duidelijk is en u geheel akkoord bent.

In sommige gevallen moeten er een aantal voorbereidende behandelingen worden uitgevoerd alvorens met de feitelijke implantologische behandeling kan worden begonnen. Deze voorbereidingen kunnen betrekking hebben op het niveau van de mondhygiëne, de conditie van het tandvlees en op de staat van bestaande vullingen en/of kronen. Soms moeten eerst één of meerdere tanden of kiezen worden verwijderd.

Verder worden de noodzakelijke recepten verstrekt en, indien nodig, afdrukken van het gebit genomen. Meestal betreffen deze recepten een antibioticum om tijdens de behandeling extra bescherming te bieden tegen eventuele infectie, alsmede een desinfecterend spoelmiddel en een pijnstiller. Desgewenst kan ook een kalmerend middel worden voorgeschreven en eventueel een middel tegen zwelling.

Afhankelijk van de vorm van de kaakwal en de hoeveelheid beschikbaar bot zijn er globaal drie mogelijke uitgangssituaties voor de behandeling:

• a. Er is voldoende bot aanwezig in de kaakwal en er kan direct worden geïmplanteerd.
• b. Er is onvoldoende bot aanwezig zodat er een bot-toevoegende ingreep moet worden uitgevoerd, maar de implantaten kunnen wel gelijktijdig worden geplaatst.
• c. Er is zo weinig bot aanwezig dat er eerst een aparte bot-toevoegende ingreep moet worden uitgevoerd en de implantaten pas 6 à 9 maanden later kunnen worden geplaatst.

Afhankelijk van uw uitgangssituatie wordt een afspraak gemaakt voor het herstel van de kaakwal (indien nodig) en/of het feitelijke plaatsen van de implantaten.

Herstel van de kaakwal (indien nodig)

Het komt nogal eens voor dat er te weinig bot is om zonder meer een implantaat te kunnen plaatsen. In dat geval moet er eerst nieuw bot worden “gemaakt”. Hiervoor bestaan verschillende technieken die vaak gecombineerd worden toegepast:
•het aanbrengen van kunstbot
•het transplanteren van eigen bot (soms in samenwerking met een kaakchirurg)

Plaatsen van de implantaten

Onder lokale verdoving wordt eerst een luikje in het tandvlees gemaakt en geopend. Daarna wordt in het onderliggende bot heel nauwkeurig een gat (het zgn. “implantaatbed”) geprepareerd waar vervolgens een schroefvormig titanium implantaat wordt ingebracht. Meestal wordt het tandvlees weer terug gelegd en gehecht.
Het implantaat ligt nu verstopt onder het tandvlees, zodat het bot in alle rust er tegenaan kan groeien. Er volgt dan een periode van inheling (osseointegratie) die kan variëren van enkele weken tot soms meer dan zes maanden. Na 1 tot 2 weken volgt de controleafspraak. Hier wordt de wondgenezing beoordeeld en worden de hechtingen verwijderd.

Vervaardigen van de suprastrucuur (kroon, brug of prothese)

Na de periode van heling wordt het implantaat weer opgezocht en vrijgelegd en wordt er een suprastructuur op geplaatst. Dit kan een enkele kroon zijn, een (vaste) brug of een (uitneembare) prothese.

Het maken van de suprastructuur wordt in drie tot zes zittingen uitgevoerd. Het is ook mogelijk dat uw eigen tandarts de suprastructuur vervaardigt. De tijdsduur tussen het plaatsen van de implantaten en deze vervolgbehandelingen kan variëren van minder dan 6 weken tot meer dan 6 maanden. Dit is afhankelijk van verschillende factoren zoals:

• de hardheid van het kaakbot (in de onderkaak is het bot vaak harder dan in de bovenkaak)
• de afmeting van de gebruikte implantaten
• het al of niet toepassen van bot-toevoegende technieken

Soms is het mogelijk een implantaat zo te plaatsen dat het al direct door het tandvlees heen steekt en niet bij de volgende afspraak hoeft te worden vrijgelegd (éénfase). Een enkele keer zit het implantaat meteen al zo stevig dat er al direct of binnen een paar dagen een voorlopige of definitieve constructie op kan worden bevestigd.

Regelmatige controle

Als de behandeling is voltooid worden controlefoto’s gemaakt en neemt uw eigen tandarts de zorg over.
Na een jaar wordt u bij ons opgeroepen voor controle van de implantaten, waarbij ook weer een röntgenfoto zal worden gemaakt. Weer twee jaar later wordt er wederom een controle uitgevoerd. Afhankelijk van de bevindingen wordt bepaald in hoeverre controle in de toekomst nodig is.